Naam: Rieke van Wijngaarden

 Leeftijd: 30 jaar

Woonachtig: Rotterdam

Beroep: Omgevingsmanager en oprichter van De Omgevingsverbinder

Opleiding: Hogeschool Rotterdam Commerciële Economie

Hoe kwam u erop om deze opleiding te gaan volgen? Vaak wordt verbazingwekkend gekeken als vrouwen voor een ‘mannen’ opleiding kiezen en laat staan al helemaal voor een ‘mannen’ beroep.

R: De opleiding is niet direct gerelateerd aan de bouw- en infrasector waar ik actief ben.

Toch vormde het een wel een brede basis voor wat ik nu doe. Vooral omdat marketing, communicatie en ondernemerschap veel aan bod kwamen. Als omgevingsmanager heb je uiteraard ook technische kennis nodig, maar wij onderscheiden ons juist door onze communicatie- en marketingvaardigheden in te zetten bij onze activiteiten.

Hoe vond je omgeving de keuze?

R: De keuze voor mijn opleiding was niet heel opmerkelijk, hoewel ook daar meer mannen dan vrouwen te vinden waren. De stap om omgevingsmanager te worden werd juist aangemoedigd door mijn omgeving. En dan vooral door mijn vader die al meer dan 35 jaar in de infra werkt. Hij zei dat omgevingsmanagement goed bij mij zou passen. Voor de verandering besloot ik eens naar hem te luisteren en daar heb ik bepaald geen spijt van gehad.

Wat vind je het leukste aan je baan?

R: Los van het feit dat het werk enorm afwisselend is, is de blijdschap van mensen het allermooist. Als omgevingsmanager moet ik zorgen dat er draagvlak is voor ingrijpende bouw- en infraprojecten. Overlast is er altijd. Soms leven mensen een tijdlang tussen het zand en de modder door een opengebroken weg, of zitten ze wekenlang in de herrie. Door op een transparante en frisse manier te communiceren, nemen wij veel onbegrip en twijfel weg. Daar doen we nog een schepje bovenop door events te organiseren in de buurt. Daardoor ontstaat er meer cohesie in een wijk. Als dat lukt dan geniet ik echt het meest.

Is het een typische mannenbaan vindt u? Of kan dit ook makkelijk door een vrouw gedaan worden. Er wordt vaak natuurlijk een vooroordeel gegeven van de vrouw zal dan wel een manwijf zijn als ze zo’n beroep heeft. Wat vindt u daarvan?

R: Nee, ik vind van niet. Zonder dat ik al te veel mee wil gaan in ouderwetse rolpatronen en voordelen over wat typisch mannelijk of vrouwelijk is, denk ik wel dat de bouw meer ‘vrouwelijke vaardigheden’ kan gebruiken. Voor mijn vak is het bijvoorbeeld cruciaal om goed te luisteren en met iedereen te levelen. Daardoor voegen vrouwen, of in ieder geval communicatief vaardige mensen, echt wat toe aan de bouwwereld, die toch vooral wordt gedomineerd door mensen die gefocust zijn op techniek en minder op sociale en menselijke aspecten.