Naam: Ineke de Visser

Leeftijd: 58

 Woonachtig: Vorden ( maar woonde vroeger in Vianen)

Beroep: Huidig: Duurzaamheidsadviseur Monumenten

Opleiding: HTS Bouwkunde, HBO+ Bouwhistorie en Energie adviseur

Hoe kwam u erop om deze opleiding te gaan volgen? Vaak wordt verbazingwekkend gekeken als vrouwen voor een ‘mannen’ opleiding kiezen en laat staan al helemaal voor een ‘mannen’ beroep.

I: Mijn vader zei: Is HTS Bouwkunde niet wat voor jou? (Mijn vader was Architect)

Hoe vond je omgeving de keuze?

I: Mijn leraren op de Havo vonden het maar niets. Mijn familie vond het een voordehand liggende keuze.

Wat vind je het leukste aan je baan?

I: (Ik beantwoord de volgende vragen voor mijn eerste baan, Tussen 1988 en 1989 ben ik werkvoorbereider geweest bij Aannemersbedrijf Van Hoogevest In Amersfoort.  Ik was toen ca 23 jaar) Heel dynamisch en praktisch

Is het een typische mannenbaan vindt u? Of kan dit ook makkelijk door een vrouw gedaan worden.

I: Nee. Ik was heel goed in mijn werk. (Beter dan mijn collega’s die wel wat jaloers waren)

Er wordt vaak natuurlijk een vooroordeel gegeven van de vrouw zal dan wel een manwijf zijn als ze zo’n beroep heeft. Wat vindt u daarvan?

I: Dat vooroordeel is zo passé. Maar het bestaat nog steeds. Ik ben recent hertrouwd. Toen ik kennis ging maken met mijn nieuwe schoonzus en zwager vertelde mijn zwager dat hij had verwacht dat ik een manwijf zou zijn omdat ik een mannenberoep heb. Toevallig had ik een jurkje aan en hoge jakken, dus dat vooroordeel moest hij herzien.

Ben je veel op de bouw te vinden? Zo ja, wat vinden mannen ervan dat ze jou tegenkomen op de bouw?

I: Met enige regelmaat was ik op de bouwplaats maar ook veel op de werf waar ook veel bouwvakker rondliepen.

Ik werkte in de restauratie/ renovatie sector. Daar is de sfeer wat minder hart als in de gewone nieuwbouw. De meeste mannen vonden het leuk dat er een vrouw rondliep.

Zo nee, vermijd je dit vanwege de mogelijke opmerkingen van mannen?

I: Niet alle meisjes die HTS-Bouwkunde deden gingen bij een aannemer stage lopen. Ik wel.  Ik vond het onverstandig en slap dat ze dat niet durfden. Ik had weinig last van opmerkingen. Gewoon vrolijk teruglachen, nooit met je handen in je zakken lopen en als ze iets roepen, gewoon teruggroeten. Dan heb je maar zelden problemen.

Heb je nare ervaringen gehad op de bouw?

I: Lucassen de metselbaas (onderaannemer) had de gewoonte om mijn kantoor binnen te komen met de opmerking: “Goed gereedschap hoort onder een afdak” (De vent had een wanstaltige hangbuik.) Ik vond dat erg stom en irritant maar eigenlijk baalde ik nog het meest dat ik geen weerwoord had.

Een andere keer had ik wel een goed weerwoord. 

Ik was aan het werk op het kantoor, word ik opgebeld door Lucassen de metselbaas. Ik neem de hoorn op en hij hijgt in de telefoon: “Ineke wil je een kind van me?” Ik gooide gelijk de hoorn op de haak. Vervolgens hoorde ik -via het plafond- dat hij zat te schelden: ”Gooit die meid de hoorn op de haak” Waaruit ik opmaakte dat hij bij mijn collega zat. Vervolgens kwam hij boos mijn kantoortje in. “Waarom gooi je de hoorn op de haak?” Ik: “Als jij niet op een normale manier een gesprek kan beginnen, praat ik niet met je.”

Vervolgens droop hij af.

Ik zat er toen niet mee, omdat ik duidelijk gewonnen had met dit wedstrijdje verbaal armpje drukken. Maar tegenwoordig zou dit wel een Me-to’te zijn. Overigens, omdat ik had laten blijken dat ik niet bang voor hem was, draaide hij in de loop van de samenwerking bij en ging daarna normaal doen.