Esmée van Yperen- werkvoorbereider

Naam: Esmée van Yperen

Leeftijd: 23

Woonachtig: Mijdrecht

Beroep: Werkvoorbereider

Opleiding: Bouwtechnische Bedrijfskunde aan de Hogeschool van Amsterdam

Hoe kwam u erop om deze opleiding te gaan volgen? Vaak wordt verbazingwekkend gekeken als vrouwen voor een ‘mannen’ opleiding kiezen en laat staan al helemaal voor een ‘mannen’ beroep.

 E: Het was voor mij totaal niet de bedoeling om een bouwkundige opleiding te gaan doen. Mijn plan was eigenlijk om door te gaan voor Diergeneeskunde op de universiteit, maar omdat ik met 17 jaar van de HAVO af kwam was ik verplicht mij in te schrijven voor een HBO opleiding. Ik weet nog dat ik met mijn moeder allerlei soorten opleidingen af ben gegaan en als grapje zei ‘Papa zou het vast leuk vinden als ik later ook in de bouw ga werken’. Zo kwamen we als grap bij Bouwtechnische Bedrijfskunde, maar een paar dagen later heb ik me hier zonder twijfel voor ingeschreven.

Hoe vond je omgeving de keuze?

E: Mijn omgeving vond de keuze enigszins onverwacht omdat ik als ‘paardenmeisje’ al heel lang zei dat ik dierenarts wilde worden. Maar nadat ik uit kon leggen dat ik van mijn hobby toch niet mijn werk wilde maken vond iedereen de keuze eigenlijk vooral heel stoer.

Wat vind je het leukste aan je baan?

E: Het leukst aan mijn baan is de diversiteit en verantwoordelijkheid op projecten denk ik. Mijn werkgever laat mij, op een verantwoorde manier, eigenlijk heel erg vrij in wat- en hoe ik het doe. Dit maakt dat de projecten die ik begeleid ook echt ‘van mij’ zijn, zo voelt het. Daarnaast vind ik het onwijs leuk aan bouwen dat wij ‘van niets, iets maken’. Bijvoorbeeld van een leegstaande ruimte of gebouw een nieuwe bruikbare functie, of van een stuk grond een nieuw kantoor.

Is het een typische mannenbaan vindt u? Of kan dit ook makkelijk door een vrouw gedaan worden. Er wordt vaak natuurlijk een vooroordeel gegeven van de vrouw zal dan wel een manwijf zijn als ze zo’n beroep heeft. Wat vindt u daarvan? 

E: Werkvoorbereiding is in mijn ogen niet per definitie een mannenbaan, wel ben ik van mening dat de bouw is de basis nog steeds echt een mannenwereld is. Het grootste deel van de mensen die ik tegenkom is mannelijk, vooral op de bouwplaats zelf. De dames die je tegenkomt zijn vooral van kantoor. Het vooroordeel dat een vrouw in de bouw een soort ‘manwijf’ zou zijn kom ik eigenlijk nooit tegen. Collega’s, onderaannemers of opdrachtgevers zijn vaak blij verrast als zij een dame tegenkomen in het bouwteam! In eerste instantie wordt je soms een beetje onderschat ten opzichte van een (oudere) mannelijke collega. Maar omdat ik nog vrij jong en een vrouw ben heb ik soms het idee dat ik dan even dubbel mijn ‘respect’ moet verdienen.

Ben je veel op de bouw te vinden? Zo ja, wat vinden mannen ervan dat ze jou tegenkomen op de bouw?

 E: Gemiddeld ben ik per project ongeveer een halve dag per week op de bouw, meestal voor een vergadering in combinatie met een ronde over de bouw. Na 2 jaar zijn mijn collega’s en vaste onderaannemers mij wel gewend en kijkt niemand er meer gek van op. Toen ik net begonnen was ben ik weleens vriendelijk verzocht de bouw te verlaten omdat men dacht dat ik verdwaald zou zijn. Ondertussen wordt er eerder gevraagd wanneer ik weer een keer ‘een bakkie’ kom doen. Dat zegt genoeg over wat ze ervan vinden dat ik op de bouw kom denk ik. 

Heb je nare ervaringen gehad op de bouw?

 E: In de 2 jaar dat ik werkvoorbereider ben heb ik eigenlijk nog geen nare ervaringen gehad op de bouw. Een opdrachtgever/ projectmanager heeft mij wel eens flink onderschat, maar na verloop van tijd draaide hij flink bij. Ik denk juist dat veel mannen in de bouw het prettig vinden dat er een dame betrokken is, dames zijn over het algemeen toch wat subtieler en georganiseerder dan mannen. Als ze eenmaal weten wat ze aan je hebben en op je kunnen bouwen werkt het juist heel prettig. Daarnaast heb ik ook regelmatig gesprekken over ‘vrouw en kinderen’, als het niet zo lekker loopt of als er juist iets leuks gebeurd is. Mannen vinden het volgens mij juist wel prettig om iemand op het werk te hebben die daarnaar luistert, en dat is dan weer echt een ‘vrouwending’.

 

Wat is het meest gekke dat je hebt meegemaakt op de bouw of tijdens je werk?

E: Natuurlijk krijg je als (jonge) vrouw in de bouw wel eens een opmerking of gekke vraag. Dat vind ik het risico van het vak. De heren om mij heen weten redelijk wat de grens is en dat ze een flauwe opmerking ook terug kunnen verwachten. Veel gekker dan een jongen die de halve dag om mijn telefoonnummer gevraagd heeft is dat eigenlijk ook nooit geworden. Wel is er eens een discussie geweest met een leverancier van kanaalplaten. Diverse sparingen waren in de fabriek niet op de juiste maten gemaakt. Hiervan heb ik foto’s gemaakt van mijn hand met rolmaat. Dit heeft mijn leverancier (een man) teruggekoppeld aan de fabriek. De fabriek kwam hierop terug met de vraag of dit wel geconstateerd was door de uitvoerder, want ‘de uitvoerder heeft meestal geen mooie nagellak’.

Wat zijn je algemene ervaringen met de bouwwereld?

 E: Over het algemeen vind ik werken in de bouw heel erg leuk. Elk project is anders en meestal heb ik vrij veel verantwoordelijkheid. Het samenwerken met onderaannemers, installateurs, constructeurs en architecten om de opdracht tot een mooi resultaat te maken vind ik ook erg leerzaam. Door met diverse partijen en disciplines om tafel te gaan leer ik elke dag weer nieuwe dingen. Daarnaast vind ik de ‘niet lullen maar poetsen’ mentaliteit in de bouw ook wel prettig, ik houd ervan om snel te schakelen en te denken in oplossingen. Niet om weken over hetzelfde onderdeel te discussiëren, hier is in de bouw vaak gewoon de tijd en het geld niet voor. 

Zou je ooit wat anders willen gaan doen?

E: Voorlopig blijf ik nog even zitten waar ik zit. Ik ben nu twee jaar werkvoorbereider en kan nog flink leren, hierna zou ik graag de overstap maken naar projectleider denk ik. Of ik mijn hele leven in de bouw zal werken weet ik niet. Er ligt vrij veel druk en verantwoordelijkheid op je schouders en als ik iets doe, dan wil ik het ook goed doen. Iets wat ik aan de ene kant heel erg leuk vind maar aan de andere kant lijkt het mij ook wel lekker om op een gegeven moment in een sector te gaan werken die ‘makkelijker’ is.

Wat wil je nog aan de lezers van dit artikel kwijt?

E: Werken in de bouw is écht niet alleen voor mannen! Maar weet wel dat je, als vrouw in de bouw, je mannetje moet kunnen staan en af en toe een beetje brutaal moet zijn. Daarnaast heb je als vrouw in de bouw ook het voordeel dat je vaak nét iets meer voor elkaar krijgt dan een man, mits je het slim aanpakt.